موعود هادی

 2- انسان دارای چهره‌های مختلفی است که هر زمان با چهره‌ای از خود روبه‌رو می‌شود و به تماشای آن می‌نشیند.

 انسان در کربلا با عالی‌ترین وجه انسانی روبه‌رو می‌گردد و در طلب آن اشک تمنّا سر می‌دهد و در زیارت عاشورا سعی دارد همه‌ی حجاب‌های بین خود و آن چهره‌ی نهایی انسانی را کنار بزند تا در یگانگی با امام ندا سر دهد «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِیمِ رَزِیَّتِی» حمد خدا را به جهت مصیبت بزرگ من!

 آری مصیبت بر امام حسین  u را مصیبت خود احساس می‌کند و شرط یگانگی با امام را به انتها می‌رساند.

بلکه بالاتر به قول اهل ولاء: تنها مصیبت مومن، مصیبت کربلا هست و بس. و تمام سختی های او در مصیبت کربلا ذوب می شود به همین خاطر به ما دستور مداومت بر این مرام نامه را داده اند تا ما از مسیر هستی و مولایمان دور نشویم.